Κλίσεις ρημάτων/Αρχαία Ελληνικά/Οριστική Ενεργητικής/Υπερσυντέλικος
Σε αυτό το μάθημα, θα δούμε πώς κλίνεται ο Υπερσυντέλικος της ενεργητικής φωνής στην οριστική. Ο Υπερσυντέλικος είναι παροντικός χρόνος, δείχνει μια πράξη που έγινε στο παρελθόν αλλα η διαρκεί μέχρι τώρα ή τα αποτελέσματά της είναι εμφανή και στο παρόν.
Εδώ έχουμε αναδιπλασιασμό, δηλαδή γραμμάτων που μπαίνουν πριν το θέμα.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι πριν την κατάληξη έχουμε τον χαρακτήρα ο οποίος εναλλάσσεται ανάλογα με το ρήμα.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς κλίνεται ο υπερσυντέλικος, ας κλίνουμε το κλασικό ρήμα λύω , του οποίου ο χαρακτήρας στην προκειμένη περίπτωση θα γίνει κ όπως και στον παρακείμενο δηλαδή.
ε-λε- λύ-κ-ειν
ε-λε-λύ-κ-εις
ε-λε-λύ-κ-ει
ε-λε-λύ-κ-εμεν
ε-λε-λύ-κ-ετε
ε-λε-λύ-κ-εσαν
Δηλαδή έχουμε πρώτα την αύξηση (ε-) έπειτα τον αναδιπλασιασμό (πχ. -λέ-) μετά το κυρίως θέμα λύ και μετά τον χαρακτήρα κ και τέλος την κατάληξη.
Σημειώσεις
[επεξεργασία]- Τα ρήματα που το αρχικό τους γράμμα είναι φωνήεν υπέστει χρονική αύξηση και δεν τους προστίθεται το -ε του υπερσυντελικου
- Στα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα με α'συνθετικό πρόθεση ο αναδιπλασιασμός μπαίνει μετά την πρόθεση,π.χ το απο-γραφω θα γίνει απο-γέ-γραφα