Ευκτική

Από Βικιεπιστήμιο

Η ευκτική είναι μία έγκλιση των Αρχαίων Ελληνικών, όπως η οριστική, η υποτακτική κλπ. Η ευκτική δεν απαντά στα Νέα Ελληνικά. Μπορεί να δηλώνει ευχή ή κάτι το δυνατό (αυτό που μπορεί να συμβεί) στο παρόν ή στο μέλλον.Η ευκτική κατά την Ελληνιστική εποχή αντικαταστάθηκε από άλλες εγκλίσεις. Η ευκτική ξεχωρίζει από το χαρακτηριστικό "οι" στις καταλήξεις της.

Η ευχετική ευκτική[επεξεργασία]

Η ευχετική ευκτική δηλώνει μία ευχή ή μία κατάρα που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Αναφέρεται στο παρόν και στο μέλλον. Επίσης, δέχεται άρνηση μή. Συνήθως χρησιμοποιεί τα ευχετικά μόρια εἴθε, εἰ γάρ. Μεταφράζεται με το "μακάρι να" + υποτακτική.

  • Ὦ παῖ, γένοιο πατρός ευτυχέστερος. (=Μακάρι να γίνεις ευτυχέστερος απ' τον πατέρα σου).
  • Εἴθε φίλος ἡμῖν γένοιο. (=Μακάρι να γίνεις φίλος μας).
  • Μή γένοιτο.

Η δυνητική ευκτική[επεξεργασία]

Η δυνητική ευκτική συντάσσεται με όλους τους χρόνους, εκτός από τον μέλλοντα, με το δυνητικό μόριο ἄν. Δέχεται άρνηση οὐ. Μεταφράζεται με τα "είναι δυνατόν να", "μπορεί να", "θα" + παρατατικό.

  • Τίνι ἂν πόλις ἀρέσκοι ἄνευ νόμων;
  • Πῶς γὰρ ἂν δυναίμην, ἐὰν μή τις ὁδηγήσῃ με;
  • Βουλοίμεθα ἂν τὴν βασιλέως χώραν κακῶς ποιεῖν.
  • Οὐκ ἂν ἐθέλοιμεν αὐτόν ἀποκτεῖναι.

Βιβλιογραφία[επεξεργασία]

  • Το Συντακτικό της Καινής Διαθήκης, Πέτρου Κ. Βλαχάκου
  • Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Α', Β',Γ' Γυμνασίου, Μπίλλα Πολυξένη
  • Μεθοδικός Οδηγός Αρχαίων Ελληνικών, (γεν. επιμέλεια) Κων. Π. Δεμερτζή