Διαφορικές Εξισώσεις/Βασικές έννοιες
Ορισμός
[επεξεργασία]Διαφορική εξίσωση ονομάζουμε μια εξίσωση που περιέχει μια ή περισσότερες παραγώγους μιας συνάρτησης και ίσως και την ίδια τη συνάρτηση. Τα παρακάτω παραδείγματα αποτελούν δείγματα διαφορικών εξισώσεων:
Οι διαφορικες εξισώσεις χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τις συνήθεις διαφορικές εξισώσεις (ordinary differential equation - ODE) που περιέχουν παραγώγους συναρτήσεων μίας μόνο ανεξάρτητης μεταβλητής και τις μερικές διαφορικές εξισώσεις (partial differential equation - PDE) που περιέχουν παραγώγους συναρτήσεων που εξαρτώνται από δύο ή περισσότερες μεταβλητές.
Η τάξη μιας διαφορικής εξίσωσης ονομάζεται η μεγαλύτερη τάξη απ' τις παραγώγους που εμφανίζονται στην εξίσωση. Για παράδειγμα, η τρίτη εξίσωση απ' τα παραδείγματά μας είναι εξίσωση 2ας τάξεως, άσχετα με το ότι η παράγωγος είναι υψωμένη στην τρίτη δύναμη, γιατί η τάξη της μεγαλύτερης παραγώγου - στην περίπτωσή μας της μοναδικής παραγώγου - είναι η 2η τάξη.
Συμβολισμός
[επεξεργασία]Για τον συμβολισμό της παραγώγου χρησιμοποιούμε τους συμβολισμούς των Leibniz, Lagrange, Newton ή Euler, ανάλογα με το ποιος είναι πιο χρήσιμος στο συγκεκριμένο πρόβλημα το οποίο μελετάμε.
Συμβολισμός του Leibniz
[επεξεργασία]Αυτός ο συμβολισμός είναι πολύ χρήσιμος όταν μελετάμε προβλήματα ρυθμού μεταβολής μεταξύ δύο ποσοτήτων ή πιο γενικά όταν υπάρχει μια συναρτησιακή σχέση μεταξύ κάποιων εξαρτημένων και ανεξάρτητων μεταβλητών. Αν θεωρήσουμε τη σχέση με αυτόν τον τρόπο η πρώτη παράγωγος συμβολίζεται ως
- ή