Κλίσεις ρημάτων/Αρχαία Ελληνικά/Οριστική Ενεργητικής/Υπερσυντέλικος

Από Βικιεπιστήμιο

Σε αυτό το μάθημα, θα δούμε πώς κλίνεται ο Υπερσυντέλικος της ενεργητικής φωνής στην οριστική. Ο Υπερσυντέλικος είναι παροντικός χρόνος, δείχνει μια πράξη που έγινε στο παρελθόν αλλα η διαρκεί μέχρι τώρα ή τα αποτελέσματά της είναι εμφανή και στο παρόν.

Εδώ έχουμε αναδιπλασιασμό, δηλαδή γραμμάτων που μπαίνουν πριν το θέμα.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι πριν την κατάληξη έχουμε τον χαρακτήρα ο οποίος εναλλάσσεται ανάλογα με το ρήμα.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς κλίνεται ο υπερσυντέλικος, ας κλίνουμε το κλασικό ρήμα λύω , του οποίου ο χαρακτήρας στην προκειμένη περίπτωση θα γίνει κ όπως και στον παρακείμενο δηλαδή.


ε-λε- λύ-κ-ειν

ε-λε-λύ-κ-εις

ε-λε-λύ-κ-ει

ε-λε-λύ-κ-εμεν

ε-λε-λύ-κ-ετε

ε-λε-λύ-κ-εσαν

Δηλαδή έχουμε πρώτα την αύξηση (ε-) έπειτα τον αναδιπλασιασμό (πχ. -λέ-) μετά το κυρίως θέμα λύ και μετά τον χαρακτήρα κ και τέλος την κατάληξη.

Σημειώσεις[επεξεργασία]

  • Τα ρήματα που το αρχικό τους γράμμα είναι φωνήεν υπέστει χρονική αύξηση και δεν τους προστίθεται το -ε του υπερσυντελικου
  • Στα σύνθετα ή παρασύνθετα ρήματα με α'συνθετικό πρόθεση ο αναδιπλασιασμός μπαίνει μετά την πρόθεση,π.χ το απο-γραφω θα γίνει απο-γέ-γραφα