Αναλυτική Χημεία ονομάζεται ο εφαρμοσμένος κλάδος της Χημείας που έχει ως αντικείμενο εργασίας και ερεύνης την Ανάλυση, δηλαδή την εύρεση της σύστασης, ποιοτικής (επιβεβαίωση ύπαρξης ή απουσίας των διαφόρων γνωστών χημικών ειδών) και ποσοτικής (εύρεση της ποσοτικής αναλογίας ύπαρξης κάθε επιβεβαιωμένου χημικού είδους), αγνώστων δειγμάτων ύλης.

Η Κλασσική Ανάλυση περιλαμβάνει τις μεθόδους της Αναλυτικής Χημείας που δεν περιλαμβάνουν τη χρήση πολύπλοκων μηχανημάτων. Χρησιμεύει όταν υπάρχουν δείγματα σε σχετικά μεγάλες ποσότητες, οι αναμενόμενες χημικές ουσίες βρίσκονται σε σχετικά μεγάλες αναλογίες, είναι διαθέσιμα για αλλοίωση και τα ειδικά μηχανήματα απουσιάζουν ή είναι απασχολημένα με άλλα δείγματα για τα οποία είναι απαραίτητα.
Η Κλασσική Ανάλυση συχνά αναφέρεται και με τον όρο «υγροσκοπική».
Η Ενόργανη Ανάλυση αναλύεται ως ξεχωριστό μάθημα.

Ποιοτική Ανάλυση

Ποιοτική Αναλυτική Χημεία ονομάζεται ο εφαρμοσμένος κλάδος της Αναλυτικής Χημείας που έχει ως αντικείμενο εργασίας και ερεύνης την επιβεβαίωση ύπαρξης ή απουσίας των διαφόρων γνωστών χημικών ειδών.

Η έννοια «χημικά είδη» είναι γενική και περιλαμβάνει τη στοιχειακή ανάλυση (ταυτοποίηση ύπαρξης ή απουσίας χημικών στοιχείων), τον τυχόν ιονισμό ή βαθμό οξείδωσης στον οποίο βρίσκονται και την τυχόν συμμετοχή τους σε ρίζες, χαρακτηριστικές ομάδες ή σήμπλοκα, όπως και την απευθείας ταυτοποίηση ύπαρξης ή απουσίας χημικών ενώσεων.
Η Ποιοτική Ανάλυση διακρίνεται, ανάλογα με τα αναμενόμενα «χημικά είδη», σε Ανόργανη Ποιοτική Ανάλυση (που η κλασσική της μορφή περιλαμβάνεται σε αυτήν την ενότητα) και την Ταυτοποίηση Οργανικών Ενώσεων (που αναλύεται ως ξεχωριστό μάθημα).
Η Κλασσική Ποιοτική Ανάλυση αναλύει δείγματα σε υγρή κατάσταση ή κατάσταση διάλυσης σε υγρά, με συνηθέστερο διαλύτη το νερό. Επομένως, αν έχουμε δείγμα σε άλλη κατάσταση, το πρώτο βήμα για την κλασσική ανάλυσή του είναι η διαλυτοποίσή του. Στην περίπτωση στερεών δειγμάτων συχνά απαιτείται η όσο το δυνατό λεπτότερη κατάτμησή στους και η επίδραση ισχυρών οξέων ή άλλων δραστικών ουσιών για να επιτευχθεί η διαλυτοποίησή τους. Μερικές φορές μάλιστα απαιτούνται πολύ δραστικά μέτρα, όπως η «σύντηξή» τους (όχι βέβαια πυρηνική) με δραστικές ουσίες σε στερεή κατάσταση. Κάθε αναγκαία προσθήκη αντιδραστηρίων ή και των προσμίξεων τους πρέπει να καταγραφεί για να συνυπολογισθεί, ώστε να αποφευχθούν λάθη στο αποτέλεσμα της ανάλυσης, ανάλογα βέβαια και με την απαιτούμενη ακρίβεια.
Συνήθως η Ανόργανη Κλασσική Ποιοτική Ανάλυση καταλήγει να αναλύει ιονισμένα άλατα, οπότε ταυτοποιείται ξεχωριστά κάθε πιθανό κατιόν ή ανιόν, απλό ή σύμπλοκο. Επίσης, αν και γενικά ανόργανη, συχνά συμπεριλαμβάνεται και η ύπαρξη μερικών απλών σχετικά οργανικών ριζών.
Για τη συστηματική Ανόργανη Κλασσική Ποιοτική Ανάλυση μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλές μέθοδοι, αλλά στην παρούσα ενότητα θα αναπτυχθεί κυρίως η πλέον αποδεκτή: Η «μέθοδος του υδροθείου», που πρωτοπρωτάθηκε από τον Carl Remigius Fresenius.

(άρθρο υπό διαμόρφωση)
Επιστροφή στο Τμήμα Χημείας.