A:προφέρεται όπως το ελληνικό α. Συναντάται και στις παραλλαγές Á και Â
B:προφέρεται όπως ο ελληνικός φθόγγους μπ.
C:Έχει δυο προφορές. Πριν από τα γράμματα i και e προφέρεται όπως το σ. Πριν από όλα τα άλλα γράμματα προφέρεται ως κ. Συναντάται και στην παραλλαγή ç πριν τα γράμματα εκτός e/i για να δηλώσει πως προφέρεται ως σ.
D:Όπως το ελληνικό ντ
E:Όπως το ελληνικό ε. Συναντάται και στις παραλλαγές É και Ê
F:Όπως το ελληνικό φ
G:Έχει δυο προφορές. Πριν τα γράμματα e και i προφέρεται ως παχύ ζ. Πριν όλα τα άλλα γράμματα προφέρεται ως το ελληνικό γκ. Συναντάται και στο δίφθογγο gu, που προφέρεται όπως το γκ πριν τα i/e και "γκου" πριν όλα τα άλλα γράμματα.
H:Δεν προφέρεται καθόλου. Μετά απο το c προφέρεται μαζί του ως παχύ σ.
I:Όπως το ελληνικό ι. Συναντάται και στην παραλλαγή í
J:παχύ ζ. Δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ πριν τα γράμματα e/I γιατί σε αυτά τη θέση του παίρνει το g.
K:Όπως το ελληνικό κ. Συναντάται σχεδόν αποκλειστικά σε λέξεις-δάνεια.
L:Όπως το ελληνικό λ.
M:Όπως το ελληνικό μ
N:Όπως το ελληνικό ν
O:Όπως το ελληνικό ο. Συναντάται και στις παραλλαγές Ó και Ô
P:π
Q: Αποκλειστικά στο δίφθογγο qu, που προφέρεται κ πριν τα γράμματα e/I και κου πριν όλα τα άλλα γράμματα.
R:ρ
S:σ
T:τ
U:ου. Συναντάται και στην παραλλαγή Ú
V:β
W:γου. Μόνο σε δάνεια απο ξένες γλώσσες.
X:Τρεις προφορές. Παχύ τς, παχύ σ και ξ. Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας για το πότε προφέρεται με ποιον τρόπο.
Y:Πριν απο φωνήεν γιωτισμός του φωνηέντου. Πριν από σύμφωνο ή μόνο του ι.
